Przedszkole Nr

Oferta edukacyjna

Fundamenty przyszłych umiejętności, stylu życia kształtują się już w wieku przedszkolnym, to dzięki naturalnej aktywności (dziecko) jest najbardziej podatne w tym okresie na wpływy otoczenia oraz wpływy pedagogiczne. Wykorzystując te predyspozycje i pamiętając, że jest to okres powstawania i rozkwitu zabawy poprzez tę formę realizuje się wiele treści zawartych w programie nie zapominając również o pozostałych formach pracy przedszkola.
W ofercie edukacyjnej Przedszkole pracuje w oparciu o podstawę programową Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz program J. Pytlarczyk W kręgu zabawy, który uwzględnia podstawowe dziedziny oddziaływania odpowiadające różnorodnym sferom osobowości dziecka, określając zadania i treści, które są realizowane w sposób całościowy.

Program "W kręgu zabawy"

Wiek przedszkolny to okres szybkich zmian rozwojowych, mający swe konsekwencje w dalszym życiu człowieka. Wychowanie przedszkolne to czas wspomagania dziecka, czyli tworzenia mu optymalnych warunków rozwoju i czuwania nad kierunkiem zmian. W procesie tym należy pomagać wychowankowi rozwijać różnorodne umiejętności, takie jak samodzielność, kreatywność, umiejętność dostrzegania problemów, planowania i realizowania zadań, kompetencje społeczne oraz postawy kształtowane w relacjach ze środowiskiem społeczno-przyrodniczym i kulturowym.

Program ten opisuje sposób realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego w zakresie wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych różnymi formami wychowania przedszkolnego po zmianie z 23 grudnia 2008 roku.

Program wyznacza szczegółowe umiejętności dziecka w różnych obszarach jego funkcjonowania z podziałem na poziomy, wskazuje dodatkowe treści w ramach wspomagania wychowanka w rozwijaniu uzdolnień. Ponadto przybliża sposoby osiągania przyjętych celów, wartościowania postępów dziecka oraz zawiera materiały pomocnicze do pracy nauczyciela.
Podstawowe założenia tego programu oparte są na czterech filarach edukacji, będących celami ogólnymi kształcenia. Są to:

1. Uczyć się, aby wiedzieć (wiedza)
Wiedza to środek i cel ludzkiego życia. Pozwala na komunikowanie, rozwijanie umiejętności, rozumienie świata. Daje radość rozumienia, poznawania i odkrywania. Istotna jest sprawność procesów poznawczych.

2. Uczyć się, aby działać (umiejętności)
W codziennej rzeczywistości istotne są wszechstronne kompetencje, dzięki którym człowiek radzi sobie z różnymi zadaniami i problemami.

3. Uczyć się , aby być (system wartości i postaw)
Dzięki edukacji człowiek powinien kształcić samodzielne, krytyczne myślenie, wypracować sądy, podejmować decyzje w różnych okolicznościach życia. Ważne są różnorodne doświadczenia, które mają pomóc w ukształtowaniu systemu postaw, wzbogacić osobowość, przygotować do "bycia" i pełnienia ról.

4. Uczyć się, aby żyć wspólnie z innymi (pokojowe współistnienie i współdziałanie całej ludzkości)
Ważne jest, aby odkryć siebie, zauważyć niepowtarzalność i odrębność każdego człowieka, współdziałać z innymi, nauczyć się rozwiązywać konflikty, planować i realizować z innymi wspólne cele.

Program ten wyznacza właściwe proporcje między wychowaniem a kształceniem w warunkach wzmożonej aktywności dziecka w wieku przedszkolnym. Tytuł nawiązuje do zabawy, jako podstawowej formy aktywności małego dziecka.

Ponadto realizujemy program "Nauki czytania i pisania od 3-lat" Br. Rocławskiego do którego prowadzenia kadra pedagogiczna została przygotowana pod kierunkiem prof. Br. Rocławskiego i zakupiono klocki literowe "LOGO" ,które są niezbędne do prowadzenia tej metody /dla każdego dziecka/

Metoda fonetyczno- literowo- barwnej opracowana przez B. Rocławskiego, proponuje zmianę sposobu przygotowania dzieci do nauki czytania i pisania, sposobu uczenia techniki płynnego czytania ze zrozumieniem, a także kształtowania nawyków czytelniczych, świadomości ortograficznych oraz wydłużenie czasu na przygotowanie do nauki czytania oraz maksymalne skrócenie samej nauki.

Również na jakość czytania znaczny wpływ ma ogólny stan języka dziecka, dlatego w zajęciach i zabawach stosuje się ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne jak również usuwanie lekkich wad wymowy wykorzystując wiedzę logopedyczną.

W miejsce literowania, sylabizowania proponuje się ćwiczenia w "ślizganiu się" z litery na literę, od samogłoski do spółgłoski. Taka technika umożliwia dziecku osiągnięcie umiejętności płynnego czytania ze zrozumieniem. W grupie dzieci sześcioletnich można przejść do cichego czytania, które będzie służyło do czytania książek, rozwiązywania problemów matematycznych. Dzieci sześcioletnie, które potrafią przeczytać samodzielnie krótki tekst i opowiedzieć jego treść będą nagradzane "Złotą Odznaką Czytelnika".

W metodzie tej nauczyciel rozpoczyna pracę od syntezy, ponieważ synteza głoskowa jest podstawą nauki czytania. Rozpoczęcie właściwych ćwiczeń przygotowujących do syntezy i analizy fonemowej program przewiduje już w grupie najmłodszej tj. w wieku trzech lat. Służą temu ćwiczenia w syntezie sylabowej, które zbliżają dzieci do syntezy fonemowej, a ta stanowi jeden z głównych celów zabaw przygotowujących do czytania.

Ćwiczenia w zakresie syntezy i analizy fonemowej i wyrazów o prostej budowie przewidziane są w grupie dzieci pięcioletnich, a w najstarszej grupie zaleca się syntezę i analizę fonemową z utrudnieniami tzn. wydłużenie przerw między wybrzmiewanymi głoskami. Ćwiczenia rozwijające analizator słuchowy łączone są z ćwiczeniami rozwijającymi analizator wzrokowy. Na tym etapie budzi się już u dzieci świadomość ortograficzna, poprzez kolorowe oznaczenie dwuznaków, trójznaków i tych liter w wyrazach, gdzie występują rozbieżności między pisownią a wymową. Wprowadza się dwie litery jednocześnie na jednym zajęciu jeżeli są symbolami graficznymi dla tej samej głoski np. u-ó, ch-h, ż-rz, ś-si, ć-ci, dź-dzi itp., zwracając uwagę na to, że liter tych nie można użyć dowolnie.

Dzieci poznają litery w trakcie obcowania z całym alfabetem. Do zabaw konstrukcyjnych już od najmłodszej grupy przedszkolnej wprowadza się klocki dydaktyczne do nauki czytania i pisania (klocki z literami LOGO).. Na pierwszy plan wysuwa się litery pisane, ponieważ bierne poznawanie liter wywołuje chęć pisania. Uczy się dzieci poprawnego kreślenia liter.

W języku polskim sposób czytania i pisania wymaga od dziecka dobrej orientacji w przestrzeni, dlatego należy nauczyć dzieci wskazywania lewej i prawej strony ciała, serce stanowi punkt odniesienia.